مقاله کوتاه: بررسی ایمونوگلوبولین igg ضد کریپتوسپوریدیوم پارووم در نوزادان موش balb/c آلوده شده

هدف: کریپتوسپوریدیوزیس یک بیماری انگلی است که توسط تک یاخته‏ای کوچک از جنس کریپتوسپوریدیوم ایجاد می‏شود. انتقال عفونت به‏صورت مدفوعی- دهانی، از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم و از طریق مواد غذایی یا نوشیدنی است. هدف از این مطالعه، بررسی ایمونوگلوبولین igg ضد کریپتوسپوریدیوم پارووم در نوزادان موش balb/c آلوده شده است. مواد و روش‏ها: اووسیست‏ها از نمونه‏های مدفوع اسهالی گوساله‏های جوان جمع‏آوری و خالص شده در محلول نگاهدارنده دی کرومات 5/2 درصد و در یخچال 4 درجه نگهداری شدند. 40 نوزاد موش (3-4 روزه) balb/c در هشت گروه پنج تایی شامل چهار گروه نمونه و چهار گروه کنترل استفاده شد و سپس 105×5 اووسیست به گروه‏های نمونه، از راه دهانی به کمک لوله گاواژ تلقیح شد. از قلب موش‏های گروه‏های نمونه و کنترل روزهای 6، 9، 12، 16 بعد از تزریق خون‏گیری و سرم‏ها در شرایط استریل ذخیره شد. ایمونوگلوبولین‏ها به روش رسوب‏دهی نمک استخراج و برای تأیید وجود ایمونوگلوبولین‏ها از روش sds-page استفاده شد. نتایج: آنتی‏بادی‏های به‏دست آمده توسط روش وسترن بلات تجزیه و تحلیل شد. افزایش ترشح آنتی‏بادی در نوزادان موش آلوده به اووسیست کریپتوسپوریدیوم پارووم، از نوع igg تأیید شد و میزان میانگین جذب نوری آن از 099/0 ± 35/0 در روز 6 بعد از تزریق به میزان 099/0 ± 6776/0 افزایش یافت؛ در حالی‏که میزان جذب نوری گروه‏های کنترل در روز ششم 016/0 ± 244/0 بود و در روز 16 فقط به 016/0 ± 322/0 افزایش یافته بود و این افزایش در گروه‏های مورد، نسبت به گروه‏های کنترل از نظر آماری تفاوت معنی‏داری را نشان داد (05/0>p). نتیجه‏گیری: آنتی‏بادی بررسی شده در این مطالعه در نوزادان موش آلوده به اووسیست کریپتوسپوریدیوم از نوع igg بود که علیه غشای خارجی اووسیست ترشح می‏شود و اختلاف معنی‏داری در نوزادان موش گروه مورد نسبت به گروه کنترل مشاهده شد.